Drie weken thuiszitten: tips van pleegmoeders

Een aantal tips, ideeën en bemoedigingen van andere pleegouders: Mary, Gerjanne en Janneke.

Pleegmoeder Janneke: 'Onze eerste vakantie met een pleegkind vond ik zó zwaar. Ik was eigenlijk een beetje boos dat er vanuit de organisatie geen informatiebrief of iets dergelijks was gemaakt om me hier een beetje op voor te bereiden. Afgelopen weekend dacht ik: maar… als alle kinderen straks thuis zitten, is dat zó zwaar voor alle pleegouders. Want onthechte kinderen kunnen zich niet zo goed zelf vermaken. Vragen veel aandacht; en dan is er ook nog je eigen onrust en wellicht je andere kinderen. Dat is best pittig, en drie weken isolement kunnen dan vreselijk lang duren.

Dus we hebben wat opgeschreven: tips, maar ook bemoedigingen. Niet omdat wij het zo goed weten, maar omdat we jullie graag wat ondersteunen. Het gevoel dat je niet alleen staat, helpt al zo veel!'

10 tips

1. Dit is een kans om de kinderen te laten zien hoe blij we met ze zijn! Zeg dus niet (al voel je je soms wel zo..): “Pff, en de hele dag die kinderen in huis..” Echt – hoed je ervoor. Zeg juist: “Ik vind het heel verdrietig, maar er is wel één gelukje: nu zijn de kinderen gezellig de hele dag thuis!”
   
   
2. Wees altijd eerlijk tegen je pleegzorgbegeleider. Je kunt dit echt niet alleen doen en het is niet zwak om dat toe te geven. Wees er eerlijk in als je telefonisch ondersteuning nodig hebt; als je tips nodig hebt of af en toe even bij je begeleider wilt kunnen mopperen. Je kunt beter eerlijk zeggen wat je nodig hebt, dan opgebrand raken.
   
   
3. Maak een dagschema. Structuur is hét codewoord in elk pleeggezin. Het verdeelt een onoverzichtelijk lange dag in hapklare brokjes. Ook best fijn voor jezelf. Toch?
   
   
4. Begin de dag met een uitgebreide dagopening. Veel kinderen die naar een christelijke school gaan, zijn dat gewend. Zo kun je de dag echt in gebed beginnen. Neem de tijd om samen met je (pleeg)kinderen te bidden; misschien kunnen zij ook bijdragen aan het gebed. Zo begin je elke dag met je kracht in de Heer te zoeken.
   
   
5. Plan in elk dagschema een uurtje ‘ieder-voor-zich’ in. Ik zeg thuis wel eens: “Ik ben er nu even niet”. En ik ben er wel, echt. Ik zit op de bank. En lees. Maar de kinderen weten gauw genoeg: nu vermaken we onszelf. Onderzoek heeft uitgewezen dat ieder mens 20 minuten prikkelvrij per dag nodig heeft. Ja, ook pleegmoeders. En nee, die keren op de wc tellen niet mee.
   
   
6. Open de dag met een raadsel en vraag aan het eind van de dag om de oplossing. Een eerste raadseltje: “Een geit zit vast aan een touw van twee meter. Zes meter verderop ligt een baal hooi. Toch kan de geit van het hooi eten. Hoe?” (antwoord: had ik gezegd dat het touw ergens aan vastzat?)
   
   
7. Plan verplichte buiten-speel-tijd in.
   
   
8. Zorg je ook een beetje voor jezelf? Koop eens dat leuke tijdschrift. Eet een keer vaker makkelijk. Laat de ramen een keer vies.
   
   
9. Mediteer. Denk na. Denk diep na. Wat heeft dit virus mij te zeggen? Wat wil God mij leren? Wat leer ik hiervan? Praat er eens over met je partner of oudere kinderen. Soms is het goed dat de dingen anders gaan. Jij leert. Ongewild. Onbewust. Je leert. Sta ervoor open. Ook voor jou geldt: if we don’t get lost, we’ll never find a new route. Met andere woorden: je kan de golven niet stoppen, maar je kan wel leren surfen. En hé, je mag hier best van balen. Want dit is schakelen. Pleegzorg heeft niet voor niets als voorwaarde dat een pleegkind een dagbesteding moet hebben. En nu loopt alles anders. Ik baal ook. Ik vind het ook moeilijk. Ik vind het ook zoeken. Echt. We zijn net mensen. O, wat zijn wij pleegouders altijd zelfredzaam en sterk. O, wat doen wij toch graag alles zelf. Maar dit is het moment om gebruik te maken van je netwerk. Accepteer hulp. Vraag hulp. Wees eens zwak. Zwak zijn mag. Kwetsbaar zijn is goed.
   
   
10. Probeer de wekker wat eerder te zetten en plan eerst een halfuurtje in met jezelf. Even de krant lezen, een stukje uit de bijbel lezen. Even opstarten met een kopje koffie. Plan ook 's middags momenten van rust in. Dat is goed voor jezelf, maar ook voor de kinderen.

Bemoediging

Psalm 42 en 43 zijn psalmen van een onrustig hart dat rust zoekt bij God. Lees ze eens hardop voor jezelf voor. Of luister ze in de versie van The Psalm Project. Kies een regel die je bij je wilt dragen, schrijf ‘m op en hang dat ergens op waar je die regel steeds tegenkomt. Misschien wel bij de spiegel waar je twee keer dag tanden poetst!

Een aantal inspirerende quotes:

• Als ik me focus op de chaos, mis ik alle wonderen. Lysa Terkeurst
• Hij geeft de vermoeide kracht en Hij vermeerdert de sterkte van wie geen krachten heeft. Jesaja 40:29
• Perfectionisme is geen vrucht van de Geest. Vreugde wel. Ann Voskamp
• Geef het aan God en ga slapen.
• Mijn (pleeg)kinderen hebben geen perfecte ouders nodig, maar ouders die zelf een perfecte God nodig hebben. Ann Voskamp

Pleegmoeder Janneke: 'Jaren geleden vroeg ik het boek What is a family van Edith Schaeffer cadeau. Het boek is ouder dan ikzelf en tegelijk zo inspirerend! Wat ik vooral van haar heb onthouden is een vrij simpele, maar behulpzame gedachte: als het liefde, geduld, tijd en doorzettingsvermogen kost om kinderen echt iets moois mee te geven, moet er wel iemand zijn die zich daar verantwoordelijk (geroepen?) voor voelt. Als mijn kinderen niet willen slapen, als ze niet vooruit te branden zijn of gewoon als ze maar blijven ruziemaken en ik wéér tussenbeide moet komen ... Zomaar wil ik wegrennen. Zomaar wil ik boos worden, omdat mijn eigen tijd in het gedrang komt. Zomaar kan ik het gevoel krijgen dat ikzelf in het gedrang kom. Maar wat nu als deze kinderen aandacht, liefde en geduld nodig hebben en als er íémand is die zich daarvoor geroepen moet voelen? En wat nu, als ik nou net als hun (pleeg)moeder daar op dit moment de meest aangewezen persoon voor ben? Het voelt als een soort omdenken. Wat nu als juist de momenten van frustratie en chagrijn de momenten zijn die ertoe doen; die niet afgeraffeld moeten worden, maar intens en doelgericht meegemaakt?'